Dhikri është begati dhe dhunti e madhe, me të arrihen të mirat, largohen të këqijat, ai është force e zemrës, qetësi dhe prehje e shpirtit, është shpirt i jetës dhe jeti e shpirtit. Dhikri ka të mira të shumta porse ne –me lejen e Allahut- do të përmendim atë që është më me rëndësi.

– Dhikri shkak qe Allahu të të përkujtoj ty duke ngritur pozitën tënde lart tek melaiket. Thotë Allahu:

Pra ju më kujtoni Mua (me adhurime), Unë ju kujtoj juve (me shprëblim). Më falënderoni e mos Më mohoni”. (el Bekare, 152)

Buhariu dhe Muslimi transmetojnë se Muhammedi, alejhi’s selam në një hadith kudsijj ka thënë:

“(Thotë Allahu) Unë jam tek robi Im ashtu siç më mendon, dhe jam me të kur më përkujton; nëse më përkujton në vete, e përkujtoj në Vete, nëse më përkujton në ndonjë grup njerëzish, do ta përkujtojë në ndonjë grup edhe më të mirë”.

Bazuar në këtë themi se me vend e ka patur Ibnu’l Kajjimi kur ka thënë: Sikur dhikri te mos kishte asnjë të mirë tjetër përveç kësaj do të mjaftonte.

– Dhikri të dhuron jetë dhe nga zemra e vdekur të bën një tjetër të gjallë përplot hare, gëzim, lumturi, dhembshuri, butësi e mirësi. Thotë Allahu:

28. Ata që besuan dhe me të përmendur All-llahun zemrat e tyre qetësohen; pra ta dini se me të përmendur All-llahun zemrat stabilizohen” (err Rra’d, 28)

Thotë Muhammedi, alejhi’s selam:

Shembulli i atij që përkujton Allahut dhe atij që nuk e bën këtë është sikurse shembulli i njeriut të gjallë dhe njeriut të vdekur”. (Transmeton Buhariu)

– Dhikri të ruan prej atij, që dëshiron ta shkatërrojë ardhmërinë tënde, jo vetëm në këtë por edhe në botën tjetër. Ai është djalli i mallkuar, mjet mbrojtës kundër të cilit Allahu caktoi dhikrin. Thotë Allahu:

36. E nëse ty të ngacmon ndonjë ngacmim prej djallit, ti kërko mbrojtje prej All-llahut, se vërtet Ai është dëgjuesi, i dijshmi!”. (Fussilet, 36)

– Dhikri është më i mirë se sa duaja ngase me dua njeriu kërkon dhe lyp prej Allahut ndërsa me dhikr njeriu falënderon, lëvdon dhe madhëron Allahun.

Të mirat dhe dobitë e dhikrit nuk kanë fund. Ka prej dijetarëve që në librat e tyre kanë numëruar më se 100 dobi, e që natyrisht nuk kanë patur për qëllimin përkufizimin e tyre, që nuk është as qëllimi ynë në këtë hytbe, porse ajo që do të duhej ne ta kuptonim këtu është se Dhikri nuk është vetëm fjale që përsëriten, nuk është vetëm thënie që e themi pas namazit duke rrokur tespihët në dorë. Jo, dhikri është shumëçka më shumë se kjo.

A nuk thamë se me dhikr qetësohen zemrat?!

A nuk thamë se me dhikr na përkujton Allahu?!

Atëherë përse të mos e jetësojmë këtë realitet të dhiarit ne praktikën tonë, dhe nëse vëlla:

Nuk mundesh ta ulësh shikimin nga harami përkujtoje Allahun.

Nëse je larguar prej adhurimit përkujtoje Allahun!

Nëse ke brenga të shumta përkujtoje Allahun!