Tregimi 20
T’u lejojmë dhe t’u kërkojmë pjesëmarrjen në aktivitetet tona

“Fëmijët tanë rriten ashtu siç i kanë mësuar prindërit”. (Abdullah Abdulmu’ti)

Një nënë, ka një kulturë të jashtëzakonshme, ka shkruar shumë romane të popullarizuara dhe tani është bërë e famshme. Mirëpo, ajo është mjaft mendjemprehtë për të kuptuar se suksesi me bijat e saj varet shumë nga afrimi me to dhe pjesëmarrja në gjërat që u pëlqejnë, ndryshe prej asaj që shumë nëna e veprojnë. Duke u bazuar në këtë, ajo i thotë bijës së madhe: Çka mendon nëse e përgatitim pudingun, të cilin babai yt e do kur vjen nga puna në mbrëmje?
Ndërkohë ajo bisedon me të bijën tjetër herë pas here, për mënyrën e rregullimit të ri të mobileve të shtëpisë. Ajo gjithashtu sigurohet të gjejë kohë t’i tregojë bijës më të vogël disa tregime të këndshme dhe të ëmbla.
E njëjta nënë një ditë i thotë fqinjës së saj: Motoja ime në kujdesin për bijën time është “Po, pjesëmarrjes në aktivitete, por jo hulumtimit të tyre. Dëshiroj të jem afër bijave të mia në shumë prej aktiviteteve të tyre dhe i lejoj ato të marrin pjesë në aktivitetet e mia, sepse kjo u ndihmon të bëhen amvise të suksesshme në të ardhmen. Në të njëjtën kohë, nuk insistoj që të më tregojnë gjithçka, as nuk ua përmend tërë atë që vërej në sjelljen e tyre jo të mirë. Jam e kujdesshme të mos lejoj të ndiej se ekziston një hendek midis tyre dhe meje”.

Angazhimi i fëmijëve në punët tona të shtëpisë shpeshherë mund të na vonojë në realizmin e tyre, megjithatë, angazhimi i tyre në ato punë është më i mirë në aspektin afatgjatë, sepse kjo ndikon shumë te ta që të formohen më drejt, të mësojnë gjëra më shumë dhe në moshë më të hershme, u jep vetëbesim, bëhen më të përgatitur për jetë dhe njëherit na ndihmojnë edhe ne në të ardhmen kur t’i përvetësojnë ato gjëra, në të cilat i kemi shoqëruar dhe aktivizuar sa kanë qenë të vegjël.
Nganjëherë ne nuk u japin rastin fëmijëve t’i mësojnë disa gjëra sa janë të vegjël, pastaj kur të rriten ankohemi se i kanë mbushur kaq vjet dhe nuk dinë këtë punë apo atë punë. Disa gjëra nuk mësohen vetëm me kalimin e viteve po mungoi përvoja praktike. Disa prindër nuk i angazhojnë fare fëmijët në aktivite me pretekstin se duan t’i ruajnë që mos të lodhen, ndërsa disa të tjerë i lodhin fëmijët duke i mbigarkuar. Që të dyja këto veprime janë të dëmshme për ta. Më e mira prej tyre është mesatarja.
Nga libri
#Prindërit_e_Suksesshëm