Shkëmbi i jetës

Tre personat e Rekimit u strehuan në një shpellë gjersa pritnin të ndalej shiu e stuhia, u rrokullis një shkëmb i madh e ra mu në hyrje të shpellës, nuk kishte kush e leviz atë shkëmb, e as të dëgjojë thirrjet e tyre. Ky shkëmb i privoi nga jeta, puna e familja. I humbën shpresat përvec shpresës tek Ai që nuk vdes asnjë shpresë, Ai që dëgjon heshtjen, Ai që kupton gjuhën e zemrës, Ai që lexon shkrimin e mendjes, Allahu Krijuesi i gjithësisë. U privuan nga komunikimi dhe lidhja me botën por jo edhe nga lidhja me Zotin e botës.
Atij iu drejtuan me lutje o Allah një vepër që e kam bërë nëse e ke pranuar të sinqertë na hap rrugë, deri sa i treti pa e mabruar lutjen mirë u hap rruga dhe dolën secili në drejtimin e vet. (ngjarja e njohur)