Shkatërrimi i jetës familjare

Familja është shoqëria në miniaturë. Prej saj lindin popujt. Ajo është oeliza kryesore e çdo shoqërie. Për këtë arsye i’I jetën familjare, më shumë se çdokund tjetër, është e nevojshme dashuria dhe emotiviteti. Në të jeta njerëzore fillon dhe përfundon. Ajo është kështjellë e oetësisë dhe ngrohtësisë e cila ngrohë zemrat dhe mbjell kënaqësinë, nëse jeta e tij vendoset në shtylla shpirtërore, mbështetje të ndërsjellë dhe besim të sinoertë në të gjitha marrëdhëniet e ndërsjella. Sa më e fortë familja, lumturia e saj, për acL shtohet në kohën e sotme problematike, eksplozive dhe të trazuar. Çdo qgnie njerëzore sot, më shumë se kurrë, ka nevojë për shtëpi dhe familje e cila do t’i sigurojë qetësi dhe strehë për meditim.

Para revolucionit industrial, njerëzit në Perëndim kanë jetuar jetë të thjeshtë. Atëbotë familja ishte në qendër të vëmendjes, përkujdesjes dhe ekzistimit. Mashkujt kanë shkuar në punë për të fituar për jetë, kurse femrat janë përkujdesur që fëmijët e tyre të rriten, krahas punëve tjera shtëpiake.
Mirëpo industria kishte nevojë për punëtorë. Një nga pasojat e para të kësaj nevoje ishte shkuarja e meshkujve, grave dhe fëmijve nëpër qendrat industriale, zyrat qeveritare, shtëpi tregtare dhe institucione tjera të mëdha. Jeta ndryshoi tërësisht dhe kërkonte më shumë aktivitdt dhe punë për jetë më të mirë dhe më luksoze.

Ky shkatërrim i jetës familjare dobësoi lidhjet familjare. Butësia dhe kujdesi kryesisht ishin tretur. Femrat ndiheshin të humbura për besnikërinë bujare ndaj familjeve të tyre dhe edukimit të fëmijve e q£ ishte preokupimi kryesor i lyre në të kaluarën. Ato sot shpenzojnë tërë energjinë në punën dërmuese nëpër fabrika. Roli i dyfishtë i femrës, si punëtore në fabrikë dhe nënë është treguar tepër e rëndë. Asaj i mungonte koha e duhur dhe mundësia adekuate për pushim shpirtëror dhe për të orientuar jetën familjare. Në punë duhej të paraojtej saktësisht në kohën e caktuar, ndërsa punët shtëpiake humbën kënaoësinë e vet në orët e vështira të lodhjes, të cilat i kishin mbetur për shtëpi.

Më tej, ‘liria’ absolute e punës përmbysi jetën familjare, duke flakur nderin dhe pastërtinë në erë, si vlera triviale në këmbim për katastrofën dhe shfrenimin në jetën morale të familjes dhe komunitetit shooëror, e cila mbështete në fë dhe virtyt. Batica e rritur e shkurorëzimeve e shpie botën e civilizuar në drejtim të rrezikshëm, kurse familja është fare e pafuqishme që ta ndalë këtë. Dallimi i vogël në mendime midis burrit dhe gruas konsiderohet bazë e mjaftueshme për prishjen e marrëveshjes martesore. Zënkat e vogla dhe disharmonitë trajtohen si argumente që martesa është rrënuar përfundimisht dhe që bashkësinë familjare duhet prishur. Re të zeza të pasionit dhe kurreshtjes së pafrenuar, me fuqi uragani shkatërrojnë harmoninë familjare, ndërsa trashëgimia më e shenjtë shekullore bie si viktimë e tiranisë së dëshirave më shkatërruese dhe kalimtare. Megjithatë vetëm pak arsye e shëndoshë do të mund ta zgjidhte mosmarrëveshjen dhe ta shuajë zjarrin, gjersa toleranca dhe joegoizmi do të forconin lidhjen në baza të sigurta të parimeve, drejtësisë dhe dashurisë.
Një musliman, i cili jeton në Gjermani, më ka thënë se disa vite të fundit të gjithë foinjët e tij, pa përjashtim, i kanë përfunduar martesat e tyre para gjyok për shkurorëzim.

E përditshmja nacionale “Keyhan” (nr. 6926) informon:
“qe këshillimoret e hapura anë e mbanë Gjermanisë Lindore për të kontrolluar valën e shkurorëzimeve dhe familjeve të rrënuara. Mjekë e juristë, gjithashtu, i janë bashkuar fushatës së tillë. Gazetat këtij problemi i kushtojnë vëmendje të posaçme. Ata kousiderojnë se shkaku kryesor i shtimit të shkurorëzimeve është punësimi i femrave jashtë shtëpisë. Domosdoja ekonomike ka rodtur 70% të femrave të martuara të punësohen për të siguruar të ardhura gjegjëse familjare, kurse 6096 prej tyre kanë fëmijë. Ngarkesa e femrës me detyra të dyfishta, punë dhe shtëpi, ndikon në sistemin nervor të saj për ç’arsye me burrin vazhdimisht grindet derisa lidhja martesore të mos pëlcasë dhe shkurorëzimi bëhet zgjidhja e vetme për një situatë të padurueshme nervoze.”

Shkrimtari rus Tolstoi shkruan:
“Një nga shkaoet kryesore për shkallën e lartë të shkurorëzimeve është liria e femrës për të vendosur Iidhur me shkurorëzimin, duke pasur parasysh karakterin e ndieshëm dhe natyrën eksplozive të saj. Gjithashtu nuk duhet lënë anash edhe shkaoet tjerë s\ lodhja dhe tensioni nervor i mashkullit e femrës per shkak të kushteve të rënda në industri, dhe përzierjes së mashkujve dhe femrave në punë, e oe shpejton lidhjet jashtëmartesore. Prej këtu lind edhe mosdurimi midis bashkëshortëve. Një nga shkaoet është edhe punësimi i gruas jashtë shtëpisë…”
Statistikat në Nju Jork dhe Uashington tregojnë se numri i shkurorëzimeve, me kërkesë të gruas, ndër artistë është më i madh se shkurorëzimet midisi të gjitha strukturave tjera. Rezultatet e kësaj statistike kanë detyruar përgjegjësit oë një hulumtim të ngjashëm ta bëjnë në Holivud. Bilanci i këtij hulumtimi kanë qenë shokues, për ‘q’avsye pushtetarët kanë refuzuar t’i publikojnë. (Shkurorëzimi dhe koha e re, f. 9495.)

Gazeta “Keyhan”, e vitit 1960, informon:
“që në Angli, vitin e kaluar, janë shënuar 50 shkurorëzime për shkak të tradhtisë martesore, kurse 50% nga shkaoe të tjera. Duke diskutuar mbi shtimin e shkurorëzimeve në Amerikë, një shkrlmtar kishte konstatuar: “Nëse supozojmë se mesatarja e shkurorëzimeve në periodën ndërmjet viteve 1881 dhe 1890 ka oenë një shkurorëzim në njëqind martesa, atëherë kjo mesatare është shtuar për dhjetë herë ne periodën midis viteve 1940 dhe 1949. Në Kaliforni në vltln 1956 janë shënuar 42.471 raste të shkurorëzimit krahas 87.452 martesave të lidhura, respektMsht një shkurorëzim në dy martesa. Prandaj, çdo e dyta martesë ka përfunduar me shkurorëzim.”

“Wake Magazine” amerikan informon:
“që peroindja e shkurorëzimeve ne Suedl në dhjetë vjetët e fiindit ështe rritur në 1096, kurse 50 vjetët e fundit është rritur për 1.000%.”
Gjyqet franceze në vitin 1890 kishin dëgjuar 9785 ankesa për shkurorëzim, prej tyre 7000 me kërkesë të femrave. Sot kjo përojndje është 70%.
Lufta e parë dhe e dytë botërore kanë rritur edhe më revoltën e e rinisë, si shprehje të “lirisë”, kundër standardeve tradicionale morale, që ka zvogëluar numrin e martesave dhe ka shtuar numrin e shkurorëzimeve.
G. De Poulsy në librin e tij “Shkurorëzimi dhe koha e re”, duke krahasuar numrin e martesave të vejushave dhe grave që hyjnë në martesë për herë të parë, konstaton se martesa e këtyre të parave është shumë më e fortë në krahasim me të dytat. Ai thekson:
“Përoindja e shtimit të martesave të grave të shkurorëzuara në raport me ato që martohen për herë të parë është në lidhje të ngushtë me shtimin e shkurorëzlmeve pas Luftës së dytë botërore.” Revista “Handeniha” (nr. 103, v. 25) thekson:

“Vitin e kaluar në Francë janë shënuar 30.000 shkurorëzime dhe ky numër po vie duke u rritur çdo vjet. Për këtë arsye organlzata per mbrojtjen e familjeve ka kërkuar nga oeveria oë sërish të futet Iigji nga viti 1941 (i abroguar më 1945) i cili e ndalonte shkurorëzimin në 3 vjetët e parë të martesës.
E ngjashme është gjendja edhe në Angli, me dallim qg në këtë vend është shprehur brutaliteti dhe ashpërsia te meshkujt, devijimi i madh dhe tradhtia tek gratë. Gratë amerikane kryesisht shkurorëzohen pas dy, tetë apo 26 muaj martesë. Pasojat i perjetojnë mija femijë çdo vjet.
Nje statistikë tjetër tregon se sot ne Amerikë janë rreth 3 milionë femijë, nënat e dlëve i kanë braktisur burrat e tyre.”

Revista javore ‘VVeekly Journal ‘Ettela’at’, nr. 1206 citon Luisonin, i cili thotë:
“Secili që ka pak ndërgjegje dhe respekt dhe dashuri ndaj n)erëzimit vuan për shkak të shtimit të tmerrshëm të shkurorëzimit dhe logjikon per mënyrat e zgjidhjes së këtij problemi. Brengosë posaçërisht fakti që 8096 të shkurorëzimeve vie me kërkesë të grave. Duhet të hulumtojmë shkaoet e këtij fenomeni dhe ta kufizojmë sa më shumë që është e mundur.”

Mjerisht, në strukturat muslimane që janë nën ndikimin e kulturës perëndimore, fenomeni i shkurorëzimit është gjithashtu në rritje. Në dekadën e fundit vetëm në botën islame janë shkurorëzuar një numër i madh i çiftave për shkak të grindjes rreth shpenzimeve të grave në stoli dhe kozmetikë, për çka bën fjalë shtypi aktual musliman. Për shumë shkurorëzime tjera nuk është shkruajtur. Si shembull marin Iranin, nga 15.335 martesa në Teheran, në vitin 1339 h.sh., 4.839 kanë përfunduar me shkurorëzim. Pra, thuaja çdo e treta martesë ka përfunduar me shkurorëzim. Plot 86% të këtyre shkurorëzimeve e kanë kërkuar gratë, të gjitha nën ndikim të kulturës materiale perëndimore ose artistet e estradës. Kjo është paralajmërim për rrezikun kanosës që duhet të eliminohettipi i ‘civilizimit’ brengosës po përhapet dhe kanoset me shtimin e numrit të shkurorëzimeve dhe çrregullimeve Brenda familjes, pos nëse shoqëria nuk bazohet në themelet e forta islame.
50