Sa lehtë i lëndojmë ata që na duan.
…
Me ata që nuk na lidh asgjë.
Me dikë që sapo e kemi takuar!
Gjithnjë e gjejmë një mënyrë që të tregohemi të kujdesshëm dhe ta lëmë një përshtypje të mirë.
Ndërsa me ata që nuk na braktisin kurrë.
Ata që na durojnë edhe atëherë kur nuk mund ta durojmë as veten tonë.
Me këta nuk e tregojmë as edhe durimin më të vogël.
Menjëherë pëlcasim.
Bërtasim dhe shajmë.
Na kanë faj edhe për gjërat që vet i komplikojmë.
A e di pse?
Sepse verbërisht besojmë se ata do të jenë aty përgjithmonë.
Do të durojnë.
Do të angazhohen.
Do të kujdesen.
…
Sa gabim jemi?

(A.R)