• OBLIGIMI I GOSTIS SË DASMËS • ..(17)

Është e domosdoshme që të përgaditet solemniteti i martesës, sepse i Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selem e kishte urdhëruar Abdurrahman b. Aufin që të përgadisë gostinë e martesës, por edhe për shkak të hadithit të cilin e transmeton Burejde b. Husejbi ku thuhet: “Aliu pasi që e kishte kërkuar dorën e Fatimës radijAllahu’anha, Pejgamberi salallahu alejhi ue selem tha: “Patjetër që dhëndërri të përgadisë gostinë e dasmës.”
->(Transmeton Ahmedi, V/359, Taberani, I/112, Tahaviu, IV/144-145, Ibënu Asakiri).<- Më tej thotë: "Sa'di tha: "Unë e kam një dash." Tjetri tha unë kam bajagi misër." Në një rivajet tjetër, thuhet: "Një grup i ensarëve i mblodhën një sasi të misrit." ? SUNETET E GOSTISË SË DASMËS ? Patjetër të kemi vëmendjen në këto gjëra: 1). Dasma duhet të zgjasë tre ditë, sepse kjo transmetohet prej Pejgamberit salallahu alejhi ue selem. Transmetohet prej Enesit radijAllahu'anhu se kishte thënë: "Pejgamberi salallahu alejhi ue selem ishte martuar me njërën prej grave të tij dhe më dërgoi e unë i thirra njerëzit për ushqim." ->(Transmeton Buhariu IX/189, 194 Bejhekiu, VII/260).<- Prej tij po ashtu transmetohet: "Pejgamberi salallahu alejhi ue selem u martua me Safijën, liria e saj ishte dhurata e martesës dhe përgaditi gostinë e martesës e cila zgjati tri ditë." ->(E përmend Ebu Ja’la me zinxhirin hasen).<- 2). E dyta: Që në gosti t'i thërrasë robërit e mirë e të devotshëm, qofshin ata të varfër ose të pasur, sepse i Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selem thotë:"Shoqërohu vetëm me besimtarin dhe ushqimin tënd le ta hajë vetëm ai që është i devotshëm." ->(Transmetojnë Ebu Davudi, Tirmidhiu, Hakimi, IV/387 dhe Ahmedi prej Ebu Seid el-Hudriut. Hakimi thotë:”Zinxhiri i tij është sahih”).<- 3). E treta: Të bëjë gosti duke therë një dele ose më shumë, sepse transmetohet prej Enesit radijAllahu'anhu se kishte thënë: "Abdurrahman b. Aufi erdhi në Medinë dhe i Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selem e vëllazëroi me Sa'di b. Rebia. Sa'di e mori në shtëpinë e tij. Kishin kërkuar ushqim dhe kishin ngrënë. Pas ngrënies, Sa'di iu drejtua: "Vëlla, unë jam njëri prej njerëzve më të pasur në Medinë", në një rivajet tjetër thuhet: "Unë jam ensari më i pasur." "Shiko në gjysmën e pasurisë time dhe merre atë. (Në rivajet tjetër thuhet: "Eja në kopshtin tim dhe unë do ta jap gjysmën e saj. Unë i kam dy gra (kurse ti je vëllai im në fe dhe nuk je i martuar), shiko se cila prej këtyre dyjave po të pëlqen më shumë, unë do ta shkurorëzoj (dhe kur t'i kaloj iddeti) ti martoje atë." Abdurrahmani tha: "(Jo për Allahun) Allahu të begoftë në familje dhe pasuri, ma trego tregun." Ai e dërgoi në treg, ai shkoi atje, bleu dhe shiti dhe kështu përfitoi. U kthye me pak djathë dhe tëlyen dhe me këto gjëra shkoi te familja e tij.Kaloi aq kohë sa deshti Allahu që të kaloj dhe ai u kthye, ndërsa në të kishte gjurmë të shafranit (në një rivajet tjetër: "një lloj parfumi prej #shafrani - bëhet fjalë për aromën që e përdor dhëndrri), i Dërguari i i Allahut salallahu alejhi ue selem tha: "Çka është kjo?" Abdurrahmani u përgjigj: "O i Dërguari i Allahut, jam martuar (me ensare)." Pejgamberi salallahu alejhi ue selem e pyeti: "Sa ishte mehri yt?" Ai u përgjigj: "Pesë dërhemë."I Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selem i tha:"(Allahu të bëkoftë) Bëre një gosti, edhe nëse e therë një dele(dhe ia lejoi këtë)." Abdurrahmani thotë: "Sikur të më shihje sikur të ngrihja një gur prej toke, do të prisja që nën të të gjejë ari ose argjend." Enesi thotë: "Kam parë pjesët që i trashëguan gratë e tij pas vdekjes së tij,secilapjesë arrinte njëqind mijë dinarë." ->(Transmeton Buhariu, IV/232, VII/89, IX, 95 dhe 190-192, Nesaiu,II/93, Ibënu Sa’di, III/77, Bejhekiu, VII/258, Ahmedi, III/165, 190, 204, 226, 271).<- Transmetohet prej Enesit radijAllahu'anhuse kishte thënë: "Nuk kam parë që i Dërguari i Allahut salallahu alejhi ue selem e ka bërë gostinë sikur kur ishte martuar me Zejneben. Ai e theri një dele (njerëzit kanë ngrënë bukë dhe mish derisa nuk u ndalën vetë)." ->(Transmeton Buhariu,VII/192, Muslimi, IV/149, shtojca është në versionin e tij. Ebu Davudi, II/137, Ibënu Maxhe, I/59, Ahmedi, III/98, 99, 105, 163, 172, 195).<-