Nëna porosit të birin

Biri im i dashur, një ditë prej ditëve do të më shohësh të plakë, jetë e logjikshme në mendjen time!
Të lutëm, më jep pak kohë dhe pak durim që të më kuptosh, kur dora ime dridhet dhe më bie ushqimi në gjoks, kur nuk mund të mbathi rrobat e mia – zbukurohu me durim ndaj meje!
Kujtoi vitet që kanë kaluar, kur unë të mësoja ta bësh atë që unë nuk do të munden ta bëj dot!
Nëse nuk dukem elegante dhe s’më vjen erë e këndshme, mos më qorto!!!
Kujtoi ditët e vegjëlisë kur përpiqesha disa herë të të bëj elegant dhe me erë të këndshme.
Mos qesh me mua nëse sheh injorancën dhe mos kuptimin tim në çështjet e kohës tënde.
Por, ti bëhu syri dhe mendja ime ta arrij atë që më ka ikur. – Unë të kam edukuar, unë të kam mësuar si të ballafaqohesh me jetën, dhe si të mos më mësosh sot çka duhet dhe çka nuk duhet?!!!

Mos u mërzit nga dobësia e kujtesës sime, fjalëve të ngadalta dhe të menduarit se çka të flas gjatë bisedës me ty, sepse lumturia ime nga biseda është vetëm e vetëm të qëndroj me ty!!!
Kur të më dobësohen këmbët e mia në arritjen e cakut që dëshiroj, bëhu i butë me mua dhe kujto se unë të kam kapur për dore shumë herë ashtu që të mund të ecësh. Kurrë mos u turpëro të më kapësh për dore sot, se nesër do të kërkosh dikë që të të kap për dore, kur do të plakesh edhe ti!
Dije se unë nuk pres ditë më të mira sikurse ti, porse me thjeshtësi e pres vdekjen!!!
Rri afër meje, e jo kundër meje!!!
Kur kujton diçka nga gabimet e mia, dije se unë asnjëherë nuk kam dashur diçka tjetër pos të mirave të tua.
Më e bukura që mund ta bësh sot për mua është të falësh lëshimet e mia, dhe të m’i mbulosh të metat…
Allahu të faltë dhe ti mbuloftë lëshimet! Ende, të qeshurat dhe buzëqeshjet e tua më gëzojnë si kur ishe i vogël; mos më privo nga shoqërimi yt!

Isha me ty në momentin kur linde, ji afër meje kur do të vdes!

Allahu ka thënë: “Zoti yt ka përcaktuar që të mos adhuroni tjetër përveç Atij dhe të silleni mirë me prindërit. Nëse njëri prej tyre, ose të dy e përjetojnë pleqërinë te ti, mos u thuaj “of!” e as mos u fol me zë të lartë, por t’u drejtohesh me fjalë respekti të plotë. Shtriji përpara tyre krahët e përulshmërisë dhe thuaj: “O Zoti im, ki mëshirë ndaj tyre, siç kanë pasur kujdes ata ndaj meje në vegjëli!” (Isra, 23-24)

Përktheu: Valdet Kamberi