Në kohë të vështira Profeti a.s thoshte:

“Askush nuk meriton të adhurohet përveç Allahut, të Madhërishmit, të Gjithëmëshirshmit. Askush nuk meriton të adhurohet përveç Allahut, Zotit të Fronit të Fuqishëm. Askush nuk meriton të adhurohet përveç Allahut, Zotit të Qiejve dhe Zotit të Fronit të Lartësuar.” (Buhariu, Vëllimi 9, F.526)

Mos harroni që sëmundja shlyen veprat e këqija dhe fshin mëkatet.

Ebu Hurejra përcjell se Profeti a.s ka thënë:

“Kur Allahu dëshiron ta pastrojë dhe lartësojë dikë, Ai e përball atë me vështirësi”.

Ai a.s gjithashtu ka thënë:

“Për çdo fatkeqësi, sëmundje, ankth, pikëllim, lëndim, ose vuajtje që muslimani përjeton, madje edhe për dhimbjen e shkaktuar nga shpimi i një gjembi, Allahu e pastron atë nga mëkatet.”

Ibn Mesudi thotë: “Vizitova Të Dërguarin e Allahut ndërsa ishte me temperaturë dhe i thashë: ‘O I Dërguari i Allahut, ke temperaturë të lartë’. Ai m’u përgjigj: ‘Unë përjetoj temperaturë sa dy persona nga ju.’ E pyeta, ‘Mos ndoshta sepse edhe shpërblimi yt është dyfish?’ Ai u përgjigj: ‘Po, është e vërtetë. Për çdo lëndim që muslimani përjeton, qoftë edhe shpimin e një gjembi, Allahu i fshin mëkatet që bien prej tij njësoj si gjethet nga pemët.”

Ebu Hurejre thotë: “Njëherë Profeti a.s tha: ‘Shembulli i besimtarit është si i një bime të freskët dhe të butë që era e përkul në drejtimin nga fryn. Por kur era ndalet, bima drejtohet sërish. (Ngjashëm, edhe besimtari sprovohet me vuajtje për të forcuar zemrën dhe besimin e tij, dhe ai tregohet i durueshëm dhe i palëkundur.) Ndërsa njeriu i keq është si një pemë pishe, që mbetet e ngurtë dhe e ngrirë, derisa Allahu e thyen kurdo që të dëshirojë.” (Fiku Suneh, Vëllimi 4, F.1)