“Mos u pikëlloni, përderisa je besimtar që beson në Allah”

Me të vërtetë, ky besim është sekreti i knaqësisë, qetësimit, i paqes dhe lumuturisë dhe se hamendja, e keqja dhe vuajtja është me pabesimin dhe dyshimin. Plot njerëz të mencur, të mprehtë e talentuar kam parë, por c`e do kur zemrat e tyre ishin larg dritës dhe shkëlqimit të misionit islam, të zbrazura nga kjo dritë, gjuhët e tyre ishin të shuara dhe të lidhura si me pranga hekuri ndaj ligjeve dhe rregullave islame.

Thotë Ebu el-Ala` el-Mearri, për Islamin e pastër: `Kundërshtim, po ndaj nesh nuk ka mundësi tjetër përvec heshtje dhe nënshtrim.”

Ibn Sina thotë: “Me të vërtetë intelekt aktiv është ai që lë gjurmë në natyrë.”

Ilija Ebu Ma`di thotë: “Erdha nuk di prej nga, por unë mbërrita. Shikoja rrugën para meje dhe ecja.”

Pra, kuptova se robi bëhet i lumtur sipas besimit që ka. Shfaqjet e fjalëve të këtyre filozofëve të vonshëm janë rrjetë e pandërprerë nga ato fjalë të forta të mizorëve të dikurshëm, ndër ata më i devijuari mëkatar ishte Faraoni, i cili tha:

“O ju pari, unë nuk njoh ndonjë zot tjetër për ju pos meje. (Kur`an 28:38).

“Unë jam zoti juaj më i lartë!” (Kur`an 79:24).