Më gjuajti koha me fatkeqësitë,
Derisa pëlhura e zemrës m’u bë çelik.
Dhe u bëra që kur të më godsin me shigjetën
Të thyhen,sikur preknin shigjetat njëra me tjetrën.
Dhe ja kështu jetova,e për fatkeqësitë as që u interesova
Ngase të mbaj mërzinë dobin nuk pata e as që diçka fitova”.

Gjithashtu el-Ebjurdi thotë:

U bë e egër koha ndaj meje,e valët e saj me mua i turbulloi
Por ajo s’e dinte se unë lartësohesha,e ngjarjet vetja as që i numëroi.
Dhe qëndroi duke më treguar koha se si është kundërsulmi i saj
Qëndrova duke i treguar durimin dhe si duhet një zemër ta mbaj.