Suksesi dhe prosperiteti në jetë është synim i çdo njeriu, varësisht nga rezoni, ambiciet, vizioni dhe mundësitë e tij; personale, familjare, shoqërore e kohore.

Të jesh i suksesshëm është plotësisht normale dhe e arsyeshme, natyrisht brenda suazave dhe kufijve të së mundshmes. Njeriut i është lehtësuar ajo për çka edhe është krijuar (Muhamedi paqja dhe mëshira e Zotit qoftë mbi të).
 

Kjo nuk e determinon kufizimin e punës dhe angazhimit si mekanizma të suksesit dhe perspektives, pa të cilat suksesi nuk mund të jetë i plotë, e nëse arrihet nuk mund të jetë stabil. Sot jemi dëshmitar të dinamikes enorme në çdo fushë të jetës. Andaj dituria e arritur mësohet vetëm në praktikë, ndërsa përvetësohet në përsëritje dhe zbatim.

Ndikuar nga informatat e shumta, mundësia e madhe e manipulimit me to, si dhe perspektiva jo edhe aq stabile, shumë të rinj kanë pranuar botëkuptim dhe perceptim të gabuar për shkaqet dhe arsyet e suksesit në jetë. Për këto dhe arsye tjera shpeshherë marrin rrugë të gabuar, apo edhe len ( lodhen, demoralizohen, zvetënohen) rrugën e vërtet të kërkimit të suksesit, përmes;

– punës serioze,

– vizionit të qartë,

– këmbënguljes drejt synimit,

– përfundimit të detyrave në jetë.

Padyshim se në këtë rrugë të gjatë dhe të thepisur, ndërlidhen shumë faktorë të cilët reflektojnë shkëndijat e suksesit përballë përpjekjes së njeriut.

Dihet se personalitetin e njeriut e përbëjnë cilësitë e lindura dhe ato të fituara, të dyja si elemente ngërthejnë një kompleksitet të gjerë, ato arrijnë fuqishëm të gërshetohen mes veti, nëse u ofrohet tereni dhe mundësia e tillë.

Disa faktorë dhe cilësi të cilët mund të definojnë suksesin në jetë:

a) Disa cilësi të lindura tek njeriu:

– Fuqia shpirtërore (besimi dhe besnikëria në bindje, paluhatshmëria në sfida),

– Fuqia mendore (mundësia për analizë objektive dhe interpretim të drejtë),

– Zgjuarsia, trimëria dhe bujaria,

– Psikostabiliteti (neutral i cili nuk tjetërsohet-lakohet lehtë, i drejt i durueshëm dhe esencial),

– Aftësia e adaptimit-akomodimit (formimi i qëndrimit, afiniteti në gjykime, gjeturina dhe gatishmëria etj)

– Aftësia për module alternative (krijimi i lidhjeve, krahasimi dhe ndërlidhshmëria e situatave dhe ngjarjeve).

– Vigjilenca në çdo projekt të jetës etj.

b) Disa cilësi të fituara tek njeriu:

– Eksperienca (përvoja profesionale dhe shembulli nga të tjerët),

– Refuzimi i të gabuarës ( qoftë ide, fjalë apo vepër),

– Ambicioz (idealist, vullnetar, optimist),

– Krenaria me të vërteten dhe sakrifica për hir të saj,

– Ndikues dhe i ndikueshëm (ndikues në të mirën dhe largimin nga e keqja, ndërsa i ndikueshem mbi ngjarjet dhe ndodhitë),

– Fuqia trupore, ideore dhe intelektuale,

– Aktiviteti dhe gjallëria (ndjenja e të qenit aktiv, çelës i punëve të mira, iniciativave të reja dhe projekteve të dobishme),

– Garimi për vepra të mira dhe urrejtja e atyre të ligave.

c) Disa mekanizma drejt suksesit:

– Zgjedhja e qëlluar e profesionit,

– Përcjellja e hapave të arrirë nga profesionistet,

– Kontinuiteti në punë qofshin ato të vogla,

– Përfundimi i detyrës së parashtruar,

– Qëndrimi me shoqëri aktive dhe të suksesshme,

– Aplikimi i ritualeve fetare si akumulim i energjisë shpirtërore, e cila është bazë për freski fizike,

– Zgjimi i hershëm dhe fjetja e mjaftueshme,

– Llogaritja e punës si adhurim ndaj Krijuesit (kjo e zvogëlon dukshëm egoizmin ideor dhe material),

– Fuqia e luftimit të pasionit (arrin të vepron çdoherë të kundërtën e asaj që pasioni e urdhëron),

– Plani ambicioz i punës dhe përcjellja në raport me kohën e paracaktuar,

– Përkushtimi „ me mish e me shpirt ” në punën e parashtruar,

– Kujdesi nga teprimi i qëllimshëm (në të gjitha poret e jetës),

– Vullneti për lexim-studim-hulumtim,

– Qëndrimi me njerëz të suksesshëm,

– Llogaria ditore e veprimtarisë jetësore.

d) Disa mekanizma drejt mos-suksesit:

Zgjedhja jo e qëlluar e profesionit (imponimi nga faktor subjektiv apo objektiv),

– Konsultimi me jo profesionistët, në të gjitha iniciativat e jetës

– Diskontinuiteti në punë (konfuzioni në detyrat e ngarkuara),

– Vizioni i paqartë (rruga e pa përcaktuar dhe e panjohur-pastudiuar si duhet) ,

– Qëndrimi me shoqëri pasive e defetistë,

– Abstenimi nga adhurimi dhe religjioziteti (duke rritur dozën e brendshme të frikës dhe pa sigurisë ndaj profesionit, punës dhe aktivitetit),

– Bioritmi kohor i çrregulluar (gjumi kohë e pa kohë, përdorimi i narkotikëve, alkoolit, muzikës perfide, amoralitetit etj.),

– Pakujdesia në veprime dhe teprimi i qëllimshëm (në të gjitha poret e jetës),

– Llogaritja e punës si tejkalim i kohës (kjo e zvogëlon dukshëm efikasitetin dhe përqendrimin në punë),

– Përkushtimi i dobët apo përqendrimi i shkurtër në punën e parashtruar,

– Ambiciet e vogla apo mungesa totale e tyre,

– Humbja e vullnetit për vetiniciativë dhe dekurajimi në jetë.

Te jesh i suksesshëm është plotësisht normale, e natyrshme dhe e arrirë. Asgjë nuk është e pamundshme, apo e pamundshmja nuk ekziston !?.

Vetëm se duhet:

– vullnet i çelikosur,

– përpjekje konstante dhe,

– besim i patundur në realizimin e tij !.

Mr. Rrahman FERIZI / Prishtinë.