“Lutmuni Mua, se do t’ju përgjigjem!” (Surja Gafir,40/60)

“Bëni dua për Bosnën dhe Palestinën” – Lutje nga një organizatë islame e të drejtave të njeriut.

“Bëni dua për mua.” – Ju lutet shoqja juaj duke shkuar për një intervistë pune.

Muslimanët janë të mësuar me përdorimin e duave dhe lutjeve në një numër të situatave të përmendura më lartë, por shpesh e harrojnë fuqinë e lutjes në shërim. Njeriu më parë pi ndonjë çaj bimor apo mer ilaqe pa recetë sesa bën dua për shëndetin e tij, dhe më parë i ofron shokut një pjatë supë sesa të bëj dua për shëndetin e tij.

Sidoqoftë, hulumtime të kohëve të fundit kanë treguar se vetë lutja mund të jetë një shërues i fuqishëm dhe gjithashtu mund të rrisë fuqinë e shërimit të ilaqeve tjera.
Kurani dhe hadithet na udhëzojnë t’i bëjmë dy lloje të lutjeve për shërim, njëra mund të bëhet gjithkund dhe tjetra bëhet në vete. Lutja që bëhet në largësi quhet dua ose kërkesë.

Allahu thotë, ‘O ju që keni besuar, kërkoni ndihmë me durim e me të falur, se vërtetë All-llahu është me durimtarët” (Surja Bekare 153)
Allahu i Lartësuar, ka thënë: “Dhe Zoti juaj thotë: Lutmuni Mua, se do t’ju përgjigjem!” (Surja Gafir,40/60)
Kur një lutje bëhet në vete gjithashtu mund të bëhet si një dua, por më shumë ngjan si një “rukje” e cila bëhet nga recitimi i ajeteve ose lutjeve të zgjedhura dhe pastaj i kalon dorën e djathtë në trupin e të sëmurit.
Një shërues profesionist zakonisht e drejton shërimin në këtë mënyrë, edhe pse shumë njerëz që nuk janë shërues gjithashtu përdorin shërimin me Kuran.

Në hadithet e Buhariut Aisha (radiAllahu anha) tregoi,”Kur ndonjëri prej nesh ndjehej i sëmurë, i dërguari i Allahut (salAllahu alehji we selem) e prekte me dorën e tij të djathtë dhe thoshte: O Zoti i njerëzve, jepi këtij shëndet, shëroje atë, sepse ti je Shëruesi i Madh. Nuk ka shërim, përveq nëse Ti me fuqinë tënde na shëron dhe na largon sëmundjet.”

“Fatiha” është recitimi më i shpeshtë për shërim, dhe janë fjalët e rekomanduara nëse një person nuk di lutjet e duhura për një sëmundje të caktuar.
Al-Aswad përmend se Aisha (radiAllahu anha) thoshte se “Pejgamberi (salAllahu alehji we selem) lejoi trajtimin e helmimit nga thumbimi me Rukje” dhe, “se I dërguari I Allahut (salAllahu alehji we selem) thoshte, ju keni të drejtë të paguheni për Rukjet e bëra nga libri i Allahut,” pra, duke i dhënë rukjes një status profesional.

Ndonëse shërimit me anë të lutjes nuk i është dhënë status i njejtë professional në mjekësinë moderne, ai, megjithatë, është njohur si një ilaç të rëndësishëm. Shërimi me lutje është studiuar në Shkollën Mjekësore të Harvardit dhe në qindra shkolla tjera.

Le të flet shkenca!

Në një studim të prezentuar në një konferencë të Harvardit, u studiuan 406 njerëz. Gjysma ishin lutur dhe gjysma jo.
Rezultatet e hulumtimit treguan se në kriterin për përmirësimet gjatë studimit, te të gjithë personat që kanë bërë lutje ka patur përmirësime në të gjitha njëmbëdhjetë vrojtimet.
Edhe më shumë befasuese për hulumtuesit ishte fakti që njerëzit që kishin praktikuar lutjen gjithashtu kishin përmirësuar edhe shëndetin e tyre në kategoritë 10 dhe 11 të kritereve.
Për më tepër, hulumtuesit konfirmuan (siq e dimë ne si myslimanë) se cilado metodë e lutjes është efektive.
Në librin e tij, Reinventing Medicine, Larry Dossey, MD, thotë ”Hulumtuesit me përkushtim kanë kërkuar për një lloj të energjisë delikate që lidh persona të largët kur mendimet janë duke komunikuar… ose kur të luturit ndikon në trupin e dikujt shumë larg. Ende nuk ka asnjë provë që ekziston energji e tillë (e matur). ”

Hulumtuesit kanë konkluduar përmes testimit se këto të lutura nuk kanë një “transportues” si ndonjë kabllo telefoni ose valë sateliti.
Pra, dërgimi i lutjes te ndokush është e fuqishme dhe nuk ndikohet ose humbet nga largësia.
Kjo do të thotë se lutja gjithashtu nuk ndikohet nga koha ose hapësira, pra rezultati I saj është I menjëhershëm. Hulumtuesit e kanë dubluar këtë fenomen që muslimanët e quajnë dua ose rukje, si “shërim jo-lokal”, dhe e kanë pranuar atë si të pa prekshëm nga koha e hapësira.

Pra, a mundet lutja ta shërojë një person? Henri Bergson, një studiues i shquar mjekësor ka konkluduar se (siq e quan ai) “mendja” nuk ka nevojë për ndihmë që të shkojë ndoku.
Pasi që ajo vetëm se është kudo, nuk ka nevojë ‘të shkojë’ ose ‘të dërgohet’ dhe prandaj nuk I nevojitet as dërgues e as transportues. Ai spjegon këtë duke thënë se truri nuk e prodhon mendjen, por bashkëpunon me të. Ai jep një ngjajshmëri të papërpunuar me radion dhe valët e radios.

Ne e dimë se radio nuk I prodhon valët, ajo vetëm njeh, transmeton dhe I filtron ato. Në të njejtën menyrë, kur shërohemi me lutje, ne thjesht po reflektojmë atribute të Allahut dhe po transmetojmë ilaqe që na janë dhënë nga Allahu.
Dhe mu sikur radio stacionet që janë duke luajtur gjithmonë edhe pse ju e fikni radion, ashtu Allahu është duke transmetuar shërime dhe bekime mbi ne në cdo moment – ne vetëm duhet të ‘akordohemi’ në këtë begati me lutjet dhe duat tona dhe ne mund t’i marim të gjitha të mirat që na janë premtuar.

Me reagimet anësore të barërave që shkaktohen më shumë se një qind mijë vdekje në vit në spitalet e Shteteve të Bashkuara (kjo është e njejtë sikur të ndodhë një përplasje aeroplani çdo ditë), njeriu nuk duhet ta shikojë lutjen si një ilaç shtesë.
Larry Dossey, MD citon në librin e tij “Një internist gjithmonë duhet të shikojë për së brendshmi pacientin për prejardhjen e problemit, në momentin e tanishëm.”

Një eternist shikon në të gjitha, kohë dhe hapësirë, të dyja jashtë dhe brenda pacientit për të gjetur zgjidhje. Nën dritën e faktit se muslimanëve I’u është premtuar ‘jeta e përjetshme’, ne duhet të inkurajojmë më shumë shërues të bëhen ‘eternista’ dhe të shpresojmë që në të ardhmen më shumë doktorë do të marrin për konsideratë shëndetin shpirtëror të një pacienti si dhe gjithashtu të luten për pacientët e tyre.

Nga Anglishtja F.J Autor: Karima Burns