“Kater njerez une nuk mund ti shperblej kurre:

1.Nje njeri qe me pershendet i pari me selam,
2.Nje njeri qe me ben vend per tu ulur ne tubim,
3.Nje njeri qe i pluhurosen kembet per te me vizituar mua dhe
4.Nje njeri qe ka nje hall dhe e kalon naten duke menduar se kujt t”i shkoje qe t”ia qaje halline tij, e ne fund mendon se une mund t’i ndihmoj dhe vjen tek une.”

Abdullah iben Abasi radijAllahu anhuma