Ebu Sa’id el-Hudri ka treguar se i Dërguari i All-llahut , s.a.v.s., njëherë e kishte parë njeriun që quhej Ebu Umame, i cili ishte ulur i vetëm në xhami, jashtë kohës së caktuar për namaz, dhe dukej i shqetësuar. I Dërguari i All-llahut , s.a.v.s., e pyeti: “Pse rri vetëm në këtë orë, o Ebu Umame?” Ai ishte përgjigjur: “Për shkak të disa borxheve të vjetra, që e kam vështirë t’i shlyej, dhe brengat e vazhdueshme, o i Dërguar i All-llahut “. Pastaj i Dërguari i All-llahut , s.a.v.s., i tha: “A do të dëshiroje të t’i mësoj disa fjalë, të cilat, kur t’i thuash, All-llahu do t’i heqë brengat dhe do të të ndihmojë t’i shlyejsh borxhet e tua”. Ebu Umame ia ktheu: “Po, o i Dërguar i All-llahut”. I Dërguari i All-llahut , s.a.v.s., pastaj i tha edhe këtë: “Thuaje për çdo mëngjes dhe darkë: ‘Zot, kërkoj mbështetje tek Ti nga pikëllimi dhe hidhërimi, nga përtacia dhe dobësimi; dhe kërkoj mbështetje tek Ti nga mungesa e guximit dhe koprracia; kërkoj mbështetje tek Ti nga borxhet dhe nga nënshtrimi ndaj padrejtësisë njerëzore”. Ebu Umame shtoi: “Kam vepruar kështu si thua dhe Zoti i ka hequr të gjitha brengat e mia dhe më ka ndihmuar t’i shlyej borxhet e mia”.