Gusli – larja

Islami ka caktuar më shumë se shtatëmbëdhjet larje, kurse kjo e bën muslimanin të dalluar në këtë rrafsh.

All-llahu, xhel-le shanuhu, ka caktuar guslin, larjen e tërë trupit në shumë raste, siç është në ditën e xhuma, në ditën e bajramit, pas ejakulimi, pas marëdhënieve intime, me hyrjen e dikujt në Islam, etj.

Ky rasti i fundit mjafton si argument për të treguar se çfarë rëndësie i jep Islami pastrimit.

All-llahu, xhel-le shanuhu, thotë:

[ يا أيها الذين آمنوا لا تقربوا الصلاة وأنتم سكارى حتى تعلموا ما تقولون ولا جنبا إلا عابري سبيل حتى تغتسلوا ] (النساء 43)

“O ju që besuat, mos iu afroni namazit duke qenë të dehur, derisa të dini se ç’flitni, e as duke qenë xhuhubë (të papastër) derisa të laheni, përpos kur jeni udhëtarë. …”. (En-Nisa: 43).

All-llahu, xhel-le shanuhu, e urdhëron Ejubin, alejhisselam, duke i thënë:

[ اركض برجلك هذا مغتسل بارد وشراب] (سورة ص 42)

“Bjeri me këmbën tënde tokës! Ky është (ujë) i ftohtë, lahesh dhe pi”. (Sad: 42).

Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:

“حق على كل مسلم أن يغتسل في كل سبعة أيام يغسل رأسه وجسده” رواه الشيخان واللفظ لمسلم.

“Secili musliman e ka obligim që të lahet për çdo javë, të lan kokën dhe trupin”. (Buhariu dhe Muslimi).

Pejgamberi, sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem, ka thënë:

“غسل يوم الجمعة على كل محتلم وسواك ويمس من الطيب ما قدر عليه” رواه مسلم(18)

“Obligohet të lahet secili i moshërritur në ditën e Xhuma, të përdor misvakun dhe të parfymoset aq sa mundet”. (Muslimi).

Njeriu gjatë historisë ka zbuluar rëndësinë e madhe që ka pastrimi i trupit të tij dhe me larje ka shëruar shumë sëmundje, mirëpo gjat historisë nuk është njohur asnjë popull që e ka organizuar aq mirë këtë gjë sikurse forma me të cilën All-llahu e ka nderuar këtë umet.

Urtësia e kësaj qëndron në faktin se larja e ripërtërinë aktivitetin e njeriut psiko-fizikisht, e pastron dhe e transferon në gjendjen më të mirë psiko-fizike.