Në dashurinë e tij të përsosur ndaj pasuesve të vet, i Dërguari i All-llahut , s.a.v.s., i ka këshilluar që të mos kenë kontakt me të keqen vdekjeprurëse për shkak të pasojave të prekjes në rastet e sëmundjeve ngjitëse dhe prishjes së mundshme të trupave dhe zemrave të tyre. Disa njerëz janë më të prirur se të tjerët kah këto sëmundje dhe kanë një afri dhe ndieshmëri të fshehtë, së cilës i mjafton vetëm një kontakt i vetëm për t’u zhvilluar virusi ose bakteri. Ndonjëherë frika e shpejton përhapjen e sëmundjeve të tilla infektive. Në të vërtetë sulmi psikik që shkakton frika dhe brenga në konstitucionin e trupit të individit nuk mund të injorohet. Pra, frika, ankthi dhe brengat bëhen faktorë dominues që do të kontrollojnë fuqinë dhe natyrën e individit. Ndonjëherë, kur duhma e sëmundjes e godet personin e shëndoshë, ajo shkakton pështirosje, prandaj kjo duhmë bëhet agens bartës i drejtpërdrejtë. Megjithatë, siç e kemi vërtetuar edhe më sipër, marrësi që më herët duhet të jetë i prirur për një reagim të tillë dhe i ndieshëm në sëmundjen (ndaj sëmundjes).