Durimi

Çdo sëmundje apo fatkeqësi që e kap besimtarin, ajo është një sprovë e vogël për të, të cilën ai duhet ta kalojë me durim dhe mbështetje tek Allahu i Madhëruar, duke marrë shkaqet e ngritjes së fatkeqësise dhe duke ju lutur Allahut, i Cili ka në dorë gjithçka, si dhe duke qenë i bindur se me ketë fatkeqësi atij i fshihen gjynahet dhe i ngrihen gradet tek Allahu i Madhëruar, nëse e kalon me sukses atë. Allahu i Madhëruar thotë: “Patjetër që Ne do t’ju sprovojmë me diçka prej frikës, urisë, pakësimit të pasurisë, humbjes së jetës dhe pakësimit të të lashtave. Dhe përgëzoji të duruarit. Ata të cilët, kur i godet ndonjë fatkeqësi thonë: “Të Allahut jemi dhe tek Ai do të kthehemi!” Të tillët kanë bekime dhe mëshirë nga Zoti i tyre, dhe të tillët janë të udhëzuarit drejtë.” [El Bekare, 255-257]. Pejgamberi (salallahu alejhi ue selem) ka thenë: “Nuk ka njeri të cilin e kap një fatkeqësi dhe ai thotë: “Të Allahut jemi dhe tek Ai do të kthehemi!” “O Zot! Më shpërble për fatkeqësinë time dhe ma zëvendëso atë me më të mirë se më parë!”, veçse Allahu e shpërblen atë për fatkeqësinë e tij dhe ia zëvendëson atij me më të mirë se ajo që ka pasur.” [Muslimi, 1526]. Kur njeriun e zë një fatkeqësi, ai duhet ta shuajë zjarrin e saj me disa gjëra: Të jetë i bindur se ajo që e zuri nuk mund të mos e zinte, sepse Allahu thotë: “S’ka fatkeqësi që godet tokën dhe ju, që të mos jetë e shënuar në Libër (Leuhi Mahfudh) më parë se ta krijojmë atë. Kjo për Allahun është vërtet e lehtë! (Këtë paracaktim e kemi bërë) që ju të mos dëshpëroheni për atë që ju ka kaluar, por edhe për të mos u gëzuar së tepërmi për atë që Ai ju ka dhënë. Allahu nuk i do kryelartët mburravecë.” [El Hadid, 22-23]. -Humbja e shpërblimit të durimit dhe dorëzimit tek Allahu, në të vërtetë janë shumë herë më të mëdha se fatkëqësia. Dije, se sado që të zgjasë fatkeqësia apo sëmundja, pas saj do të vijë lehtësimi dhe shërimi, prandaj mos e humb durimin dhe mos u shpreh keq, sepse në çdo rast ti je i detyruar të durosh, por le të jetë durimi yt duke qenë i kënaqur nga caktimi i Allahut dhe duke shpresuar shpërblimin Tij. Ai që e ka dërguar fatkeqësinë tek ti është më i Urti i të urtëve dhe më Mëshiruesi i mëshiruesve, dhe Ai (I Lartëmadhëruari) nuk e ka dërguar atë fatkeqësi tek ti për të shkatërruar, apo për të dënuar e asgjësuar, por për të të kujtuar me qëllim që të sprovojë durimin tënd, të kënaqurit me caktimin e Tij dhe besimin tënd. Ta ka dërguar atë me qëllim që të dëgjojë përgjërimin tënd ndaj Tij, të shohë të trokasesh derën e Tij, të qëndrosh para Tij me zemër të përulur dhe të ngresh ankesat e tua tek Ai.
Andaj, pajtohu dhe kënaqu me caktimin hyjnor të Allahut të Madhërishëm.
Nxito për t’i zbutur fatkeqësitë dhe sprovat që të godasin dhe dobësoje ndikimin e tyre në shpirtin tënd.
Paramendoje fatkeqësinë si të ishte me pasoja më fatale.
Shikoji para vetes begatitë e shumta që ke, ndërsa shumica e njerëzve janë të privuar prej tyre.
Mos u dëshpëro dhe mos u dorëzo para fatkeqësisë që të ka kapluar dhe dije se pas çdo vështirësie pason lehtësimi.