Mëlçia gjate agjerimit pushon 4-6 orë, e pasuron trupin me glikogjen, burimi i dytë i energjisë dhe zbërthen dhjamin për të prodhuar glicerol, një tjetër burim energjie. Mëlçia ka detyrën që të gjitha helmet e futura në organizëm t’i detoksikoj, pra t’i shndërroj në komponime të padëmshme kimikë. Çdo sëmundje pak më e rëndë e mëlçisë përfundon më vdekje, jo drejtpërsëdrejti pse humbët ky organ, por tërthorazi ngasë në organizëm grumbullohen helmet e forta që shumë shpejtë shkaktojnë vdekjen. Mëlçia është një nga organet më të ngarkuara në tërësi, dhe kurrë nuk “pushon” pasi duhet mënjanuar bilën(temthin) edhe ato helme që futën më frymëmarrje. Andaj çdo agjërim është pushim në kuptim e plotel të fjalës për mëlçinë, dhe jo vetëm aq, agjërimi më i gjatë, mundëson përtëritjen më të shpejtë dhe më të lehtë të mëlçisë. E gjithë kjo tregon se agjërimi, jo vetëm që zvogëlon mjaft rrezikun e shfaqjes së shumë sëmundjeve vdekjeprurëse, por ndihmon që organizmi, në segmente të veçanta të tij të “përtërihet”. Dihet se me anë të urisë shtresat yndyrorë në inde zvogëlohen, por më pak dihet se me ane te agjerimit “shkrihen” edhe ato shtresa të yndyrës, që gjenden në brendi të enëve të gjakut, pikërisht ato shtresa, që sjellin deri të infarkti i zëmrës, pastaj shfaqjes së arteriosklerozës, si dhe shpejtimit të vjetërsimit (plakjes) .