Ai ishte mësues i zellshëm dhe i përkushtuar në misionin e mësimdhënies. Një herë, gjatë një provimi sezonal, vendosi të sjellë një ide krejt të re. Ai nuk u shpërndau nxënësve të tij fletët e zakonshme të pyetjeve, por solli tre dosje me fletë provimi, ku secila përfaqësonte një nivel të caktuar të nxënësve.
Në dosjen e parë, kishte fletë me pyetje të vështira për nxënësit e dalluar, për ata që besonin tek vetja se hynin tek nxënësit me rezultate të larta. Në dosjen e dytë, kishte fletë me pyetje për nxënësit mesatarë, për ata që nuk e shihnin veten tek nxënësit e dalluar dhe të zellshëm. Kurse në dosjen e tretë, kishte fletë me pyetje për nxënësit e dobët, për ata që vetëm donin të marrin një notë kaluese.
Nxënësit u çuditën me këtë risi në provim, gjë të cilën nuk e kishin hasur asnjëherë më parë. Secili shkoi dhe tërhoqi fletën nga dosja, sipas ndarjes.
Një numër i vogël zgjodhën fletët e dosjes me pyetje të vështira, pra ata për nxënësit e dalluar dhe të zellshëm. Një numër më i madh zgjodhën fletët me pyetje për nivelin mesatar të nxënësve. Kurse pjesa më e madhe e klasës, zgjodhi dosjen me pyetjet e lehta.
Menjëherë filloi provimi. Nxënësit ndiheshin të hutuar. Ata që kishin zgjedhur pyetjet e vështira, lexonin fletët dhe ndjenin se pyetjet nuk ishin dhe aq të vështira sa kishin menduar.
Nxënësit e mesëm zbuluan se pyetjet vërtet ishin të lehta dhe u përshtateshin nivelit të tyre. Ata dukeshin të kënaqur, sepse shihnin që mund ti zgjidhnin shumicën e pyetjeve. Madje madje, kishte prej tyre që uronin sikur të kishin zgjedhur pyetjet e nxnësve të dalluar.
Kurse nxënësit e dobët ishin të hutuar dhe të shokuar. Atyre u kishin rënë pyetje të cilat nuk besonin se konsideroheshin të lehta.
Momenti i notave:
Pasi përfundoi koha e provimit, mësuesi i mblodhi fletët, i vendosi para tavolinës dhe u tha se ata mund ta merrnin notën e provimit në çast!
Nxënësit u shtangën, pasi koha e mbetur nga ora e mësimit nuk mjaftonte për ti korrigjuar të gjithë ato fletë. Menjëherë mësuesi filloi ti korrigjojë. Ai merrte fletën, shihte cilës kategori i përkiste, lexonte emrin dhe vendoste notën e merituar.
Nxënësit nuk po kuptonin asgjë, pasi mësuesi as që i lexonte përgjigjet. Ata qëndruan të heshtur dhe pafjalë derisa mësuesi i tyre përfundoi nga vënia e notave, për të filluar që tu shpjegojë misterin e atij provimi të çuditshëm.
Surpriza e parë kishte të bëjë me pyetjet, të cilat ishin të njëjta tek të tre dosjet.
Surpriza e dytë ishte se nxënësit që kishin zgjedhur dosjen me pyetje të vështira, kishin marrë notën maksimale. Ata që kishin zgjedhur dosjen me pyetje mesatare, kishin marrë notë mesatare dhe ata që kishin zgjedhur dosjen me pyetje të leta, kishin marrë nota kaluese.
Disa e kundërshtuan këtë metodë vlerësimi, por mësuesi u tha:”Nuk i kam bërë padrejtësi askujt, thjesht u kam dhënë vlerësimin që i keni bërë vetes tuaj, asgjë më shumë! Ata që kishin besim tek vetja dhe kishin lexuar, zgjodhën dosjen me pyetje të vështira, prandaj dhe merituan vlerësimin maksimal. Ata që ishin të luhatur në aftësitë e tyre dhe në përsëritjen e bërë para provimit, zgjodhën dosjen me pyetje mesatara, për këtë merituan notat mesatare. Sigurisht, ata që e kishin neglizhuar provimin, u gëzuan me pyetjet e lehta dhe nuk merituan më shumë se një notë kaluese.”
E tillë është dhe jeta!
Ajo të jep as sa i përgatitesh, të shpërblen sipas mundit që ke bërë, sipas pritshmërive të tua nga vetja. Edhe njerëzit e tjerë, mësuesit, drejtorët, shefat, por edhe miqtë e të njohurit, nuk të japin më shumë sesa beson ti se meriton.
Nëse kërkon të marrësh pikët më të larta në provimin e jetës, atëherë duhet të përgatitesh dhe të kërkosh sfidat më të vështira, pa frikë, ankth dhe pa lëkundje të besimit tek vetja.

Elmaz Fida