Ebu Davudi ka shkruar në Sunen-in e tij se Ebu Derda’ kishte dëgjuar të Dërguarin e All-llahut , s.a.v.s., duke thënë: “Nëse keni ankesa në syrin magjepsës ose nëse vëllai i tij ankohet lidhur me diçka, mësoni lutjen: “All-llah, Zoti ynë që je në qiell, emri Yt është i bekuar. Vullneti Yt e kontrollon qiellin dhe Tokën; siç është mëshira Jote në qiell, ashtu u bëftë edhe në Tokë. Na i fal deliktet dhe mëkatet që i kemi bërë. Ti je zotëri i të mirëve. Mëshira Jotë le të bjerë mbi ne dhe të na dërgojë ilaç prej Teje për të zbutur këtë dhembje’, dhe vuajtjet e tij do të evitohen me lejen e All-llahut”.166
Gjithashtu në Sahih-un e Muslimit është shënuar se Ebi Sa’id el-Hudri ka treguar se meleku i bekuar, Xhibrili , r.a., kishte shkuar tek i Dërguari i All-llahut , s.a.v.s., dhe i kishte thënë: “O Muhammed, a nuk ndjehesh mirë?” Ai i ishte përgjigjur: “Jo, nuk ndjehem” Pastaj Xhibrili, r.a., e kishte mësuar: “Me emrin e All-llahut të mbrojë nga çdo sëmundje e dëmshme, nga shpirtrat e këqij dhe nga syri magjepsës i personit xheloz. Vërtet All-llahu e gjen ilaçin tënd me fuqinë e emrit të Tij unë të nxjerrë (jashtë mundësisë së tyre)”.167
Nëse lidhur me hadithin e cituar më lart, dikush thotë: “Hajmalirat janë të mira kundër syrit magjepsës, etheve dhe thumbimeve helmuese”, ne kësaj ia shtojmë se i Dërguari i All-llahut , s.a.v.s., në këtë rast, përveç këtyre tri kategorive, nuk e ka mohuar mundësinë e leximit të disa lutjeve të caktuara në raste të tjera. Interpretimi i drejtë i hadithit të cituar në gjuhën arabe është që asgjë nuk i zvogëlon pasojat e syrit magjepsës, të etheve dhe të thumbimeve helmuese më mirë se lutja (rukja), duke numëruar gjithashtu hajmalinë. Kjo kuptohet mirë nga konteksti i transmetimit kur Sahil bin Hanifi, të cilin e ka sulmuar syri magjepsës, e ka pyetur të Dërguarin e All-llahut , s.a.v.s., :”O i Dërguar i All-llahut, a ka ndonjë dobi nga lutjet rukju?” i Dërguari i All-llahut , s.a.v.s., i përgjigjet: “Rukju është më e dobishmja kundër syrit magjepsës, etheve dhe thumbimeve helmuese”. Në të vërtetë ne kemi shumë lutje të sakta të të dërguarit (ruka’) për t’i lexuar për qëllime të përgjithshme dhe për qëllime specifike. Gjithashtu mund të lexojmë në sahihun e Muslimit se i Dërguari i All-llahut , s.a.v.s., e ka lejuar leximin e lutjes rukju kundër syrit magjepsës, thumbimit helmues dhe ekcemit. Lidhur me leximin e lutjeve rukju të përcaktuara saktësisht, është thënë se njëherë ‘Avf bin Maliku e ka studiuar përdorimin e tyre, duke e pyetur të Dërguarin e All-llahut , s.a.v.s., :”A mendon ashtu siç kemi vepruar në kohën e xhahiljetit?” Pastaj njerëzit e pyetën të Dërguarin e All-llahut , s.a.v.s., :”O i Dërguar i All-llahut, çka mendon lidhur me këtë?” Ai u përgjigj: “M’i thuani pjesët e juaja”. Pasi i dëgjoi ata, ai e shpjegoi kështu: “Të gjitha janë të sakta dhe të mira, është e sigurt se në to nuk ka ndikim politeizmi”.
Lutjet e caktuara saktësisht dhe mbajtja e hajmalirave janë të dobishme kur janë pranuar nga pacienti dhe si metodë për përmirësimin e shëndetit të sëmurë. Në të vërtetë disa hadithe sot janë interpretuar gabimisht për shkak se njerëzit i interpretojnë si në kohët e kaluara dhe në dialekt të vjetër. Kjo gjë është aktuale, përkundër faktit se kutubhanet islame të intepretimeve religjioze sot janë përplot referenca të mira dokumentare (që të udhëzojnë tek burimet).