Ai është shërues i sëmundjeve të zemrës dhe të trupit për atë që beson në të dhe vepron sipas dispozitave të tij.

Allahu (xh.sh.) thotë: “O ju njerëz! Juve ju erdhi nga Zoti juaj këshilla (Kurani) dhe shërimi i asaj që gjendet në krahrorët tuaj (në zemra), edhe udhëzim e mëshirë për besimtarët” Junus; 57;

“Sikur Ne ta bënim Kuranin në gjuhë të huaj, ata do të thonin: “Përse nuk janë ajetet e tij të kuptueshme (të shkoqitura)? A është ai (Kurani) në gjuhë të huaj, kurse ai (pejgamberi) është arab?” Thuaj: “Ai për besimtarët është udhëzues e shërues, ndërsa ata që nuk besojnë, në veshët e tyre kanë shurdhim dhe për ta ai është verbim” Fusilet; 44;

“Ne të shpallim Kuranin që është shërim dhe mëshirë për besimtarët, kurse jobesimtarëve nuk u shton gjë tjetër përveç dëshpërimit.” El Isra; 82

Imam Ibn Kajjimi, në lidhje me shërimin që i bën sëmundjeve të zemrës Kurani Fisnik , thotë: “Të gjitha sëmundjet e zemrës janë sëmundje që kanë lidhje me dilemat dhe me epshet, ndërsa Kurani është shëruesi i të dyjave. Ai përmban shpjegim dhe argumente të prera, me të cilat dallohet qartë e vërteta nga e kota dhe me to largohen sëmundjet që shkaktohen prej ndonjë dileme, e cila prish njohjen, përfytyrimin dhe perceptimin e saktë të diçkaje.

Njeriu në këtë rast arrin t’i shohë gjërat ashtu siç janë… Ai është shërimi real prej sënumdjeve të dilemave dhe të dyshimeve, mirëpo ky shërim varet ‘nga të kuptuarit e njeriut dhe njohuria e tij ndaj asaj që kërkon Kuram… Ndërsa shërimin e të sëmurëve prej epsheve, Kur’ani e realizon nëpërmjet urtësive, këshillave të mira, motivimit, frikësimit, asketizmit në këtë jetë dhe dëshirës ndaj jetës tjetër, shembujve dhe tregimeve në të cilat ka mësim e dobi, etj..

Ai me këtë e bën njeriun të dëshirojë për veten e tij atë gjë që i sjell dobi në këtë jetë e në tjetrën dhe e largon prej çdo gjëje që është e dëmshme për të. Kështu zemra e tij dëshiron udhëzimin dhe urren humbjen.”