“Mos të të tronditi të pavlefshmet, se e gjithë jeta në përgjithësi është e pa vlerë”

U përbys një anije e vogël që ishte duke notuar mbi det dhe një besimtar ra në ujë. Ngase nuk dinte not, filloi marrjen e abdesit në det duke prekur me dorën e tij gjymtyrët një pas një, valët e detit duke hedhur dhe përmbysur në fund e nxorën në breg dhe robi shpëtoi. Kur e pyetën për këtë, ai tha: “Desha të marr abdes para vdekjes që të jem i pastër.”

Sa i mirë që je ! Edhe nën hallkat e hekurta,
misionin tënd të shenjtë nuk e harrove
as qerpiku i syve gjumin nuk shijoi,
derisa vdekjes pa frikë iu afrove.

Imam Ahmedi edhe në momentet më të vështira, kur përballoje me vdekjen, u jepte shenjë të afërmve të vet të cilët i pastronin gjymtyrët dhe i jepnin abdes, që mos t`ia harrojnë larjen e mjekrës me ujë. Këtë ua përkujtonte pa ndërprerë me shenjë!

“Ndaj All-llahu ua dha atyre shpërblimin e kësaj bote dhe shpërblimin më të mirë të botës tjetër; All-llahu i do punëmirët.” (Kur`an 3:148).